بررسی میزان پایداری دمایی واکسن سرخک تولید شده با سویهaik-c

زمینه و هدف: با توجه به حساسیت ویروس سرخک به دما و نور، حفظ پایداری ﺁن در واکسن زنده بسیار با اهمیت است. هدف این تحقیق، بررسی پایداری واکسن سرخک تولید شده با سویه aik-cمی باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 3 ویال واکسن لیوفیلیز به مدت 1 هفته در دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری و میزان پایداری ﺁن به روش ﺁزمون تسریع شده بررسی گردید. هم چنین واکسن محلول شده در دماهای 4، 25 و 37 درجه سانتی گراد نگهداری و در زمان های 0 ،4، 8 ،12و 16 ساعت پس از محلول کردن، میزان باقیمانده ویروس عفونی به روش میکروتیتراسیون با محاسبه ccid50 ارزیابی شد. بر اساس ﺁنالیز رگرسیون خطی، نیمه عمر واکسن محلول شده سرخک، محاسبه گردید. یافته ها: وقتی واکسن محلول شده در دماهای 4، 25 و 37 درجه سانتی گراد نگهداری شد کاهش تیتر واکسن به ترتیب 05/0، 1/0 و 2/0 log10 ccid50 در ساعت بود. هم چنین نیمه عمر این واکسن در دماهای مذکور، به ترتیب 31/5، 61/2 و 36/1 ساعت بود. نتیجه گیری: میزان کاهش تیتر واکسن سرخک تهیه شده با سویه aik-c پس از نگهداری در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت یک هفته log33/0 بود در حالی که برای واکسن های تجاری mevilin-l، attenuvax، edmonston- zagreb وrimevax، به ترتیب 7/0، 7/0، 1 و 78/0 گزارش شده است. واکسن لیوفیلیز و محلول شده حاوی سویهaik-c در مقایسه با سویه های ادمونستون ب، شوارتز، بکن کام و لنینگراد پایدارتر است در حالی که در حالت محلول شده و در دمای 37 درجه سانتی گراد میزان پایداری مشابه سویه موراتن دارد.